Congregatie Zusters
Onze-Lieve-Vrouw van 7 Weeën Ruiselede

Missiepost: Communiteit van Likasi


Tijdens de wankele periode van de onafhankelijkheid is er nood aan een steunpunt in de stad. Op aanvraag van Monseigneur Cornelis en met toestemming in België, wordt beslist een tweede huis te openen in Likasi. De zusters ondertekenen een contract om de dienst van het ziekenhuis, het moederhuis, de farmacie en de foyer van de spoorwegmaatschappij te verzorgen. Daartoe konden weer andere zusters hun edelmoedigheid gaan bewijzen.

Begin 1966 nemen zr. Maria Missiaen, zr. Noëlla Gardeyn en zr. Agnes Lambrecht hun intrek in het nieuwe huis op de Avenue Ubangui in Likasi. Dat jaar begint de kleine gemeenschap te werken in het ziekenhuis van de spoorwegmaatschappij. Zr. Maria Missiaen wordt er de eerste verantwoordelijke.

De communiteit in Likasi kent veel beweging. In september 1966 komt zr. Alida Deprez de groep vervoegen. In januari 1968 vertrekt zr. Agnes Lambrecht er definitief. Zr. Maria Missiaen wordt , omwille van gezondheidsredenen, verplicht haar dienstwerk in de foyer en het ziekenhuis op te geven. Toch moeten alle diensten verzekerd blijven. In 1969 komt zr. Maria Decancq het werk in de farmacie van het ziekenhuis van de spoorwegmaatschappij overnemen, maar al in 1971 komt er opnieuw een wisseling van de wacht: zr. Maria Decancq vertrekt in mei en wordt vervangen door zr. Julia Van Vynckt. Ook zr. Alida Deprez heeft problemen met haar gezondheid en zij vertrekt in 1972 terug naar België.

Intussen is president Mobutu volop bezig met zijn nationalisatieplannen. Er is veel onrust en onzekerheid bij de bevolking. De economie boert achteruit. Het worden moeilijke tijden en het leven in de stad wordt onveilig. Op 12 september 1975 vertrekken zr. Noëlla Gardeyn en zr. Julia Van Vynckt definitief naar België en wordt een belangrijke periode van dit korte hoofdstuk missieleven in Likasi afgesloten.